केयूरा न विभूषयन्ति पुरुषं हारा न चन्द्रोज्ज्वला न स्नानं न विलेपनं न कुसुमं नालङ्कृता मूर्धजाः । वाण्येका समलङ्करोति पुरुषं या संस्कृता धार्यते क्षीयन्ते खलु भूषणानि सततं वाग्भूषणं भूषणम् ॥
सद्रत्न-हार, मणि ताइतबाहुदंडीं कीं स्नान, चंदन, फुलें, आणि लांब शेंडी ॥ यांनी खरी न घडते पुरुषास शोभा वाणीच भूषण सुशिक्षितशब्दगर्भां ॥