सन्तापयति संस्थितस्य पयसो नामपि न शूयते मुक्ताकारतया तदेव नलिनीपत्रस्थितं राजते ॥ स्वात्यां सागरशुक्तिमध्यपतितं सन्मौक्तिकं जायते प्रायेणाधममध्यमोत्तमगुणः संसर्गतो जायते ॥
तोयाचें परि नांवही न उरतें संतप्त लोहावरी तें भासे नलिनीदलावरि पहा सन्मौक्तिकाचे परी ॥ तें स्वातीस्तव अब्धिशुक्तिपुटकीं मोती घडे नेटकें जाणा उत्तममध्यमाधमदशा संसर्गयोगें टिके ॥